czochrać się

czochrać się: czochrać się {{/stl_13}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o zwierzętach: trzeć ciałem o coś; ocierać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Niedźwiedź czochra się o drzewo. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wichrzyć sobie włosy, mierzwić sierść; drapać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Lubił czochrać się za uchem. Nie czochraj się! Małpy czochrały się z lubością. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужна курсовая?

czochrać — ndk I, czochraćam, czochraćasz, czochraćają, czochraćaj, czochraćał, czochraćany 1. «targać, wichrzyć, burzyć, np. włosy, sierść; kudłać» Czochrać ręką czuprynę. Czochrać kudły. 2. «zwykle o zwierzętach: ocierać, trzeć ciało o coś twardego» Koń… … Słownik języka polskiego
czochranie — ↨ czochranie się n I rzecz. od czochrać (się) … Słownik języka polskiego
targać — ndk I, targaćam, targaćasz, targaćają, targaćaj, targaćał, targaćany targnąć dk Va, targaćnę, targaćniesz, targaćnij, targaćnął, targaćnęła, targaćnęli, targaćnięty, targaćnąwszy 1. «pociągać coś gwałtownym ruchem, z pewną siłą, szarpać; wichrzyć … Słownik języka polskiego
mierzwić — ndk VIa, mierzwićwię, mierzwićwisz, mierzw a. mierzwićwij, mierzwićwił, mierzwićwiony «najczęściej w odniesieniu do włosów: wprowadzać w stan nieładu; czochrać, targać, wichrzyć, burzyć» Mierzwić palcami czuprynę. Wiatr mierzwił zboże na polu.… … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias